Gökyüzü her zaman insanlığın merakını uyandırmıştır, ancak onun sırlarını keşfetmeye daha yeni başlıyoruz. NASA astronotu Andreas Mogensen, daha önce bilinen ancak net bir şekilde fotoğraflanamayan bir gök olayını uzaydan kaydetmeyi başardı.
Hava Parıltısı (Hava Parıltısı) olarak adlandırılan bu olay, aslında Kuzey ve Güney kutup bölgelerinde gözlemlenebilen Kuzey ve Güney Işıklarına benzese de görüntüde farklı bir ışık/parlaklık biçimi oluşturur. Hava Parıltısı sırasında atmosferde dramatik renklerden oluşan ince katmanlar belirir. Ancak elbette bu olguyu dünyanın tepesinden bakıldığında net bir şekilde görmek mümkün olmayabilir.
Alper Gezeravcı ‘Hava Parıltısı’na da tanık oldu
Halen ilk Türk astronot Alper Gezeravcı ile birlikte Uluslararası Uzay İstasyonu’nda çalışmaktadır. Andreas Mogensenistasyon dünyanın etrafında dönerken gökyüzündeki Hava Parıltılarını fotoğraflayabildi.
Fotoğrafta atmosferin alt tabakasında parlak sarı bir tabakanın olduğu, üstünde ise kırmızı bir tabakanın oluştuğu görülüyor. Sarı parıltı atmosferdeki sodyum parçacıklarından gelirken, kırmızı parıltı oksijenden ve daha az ölçüde atmosferin üst kısımlarındaki hidroksilden (oksijen artı bir hidrojen molekülü) gelir.
Peki bu fenomen nasıl ortaya çıkıyor?
Atmosferin üst kısmındaki bu ince tabakada oluşan zayıf parıltı, güneşten gelen ışığın atmosferdeki moleküller veya atomlar ile etkileşiminden kaynaklanmaktadır. Güneş ışığı gün boyu moleküllere güç verirken onları birbirlerinden ayırarak elektronları uyarır. Bu güç ilerleyen saatlerde moleküllerle çarpıştıkça kaybolur ancak bu sırada yaşanan güç emisyonu mutlaka renkleri ortaya çıkarır. Böylece Hava Parıltısı dediğimiz hava olayı meydana gelir.
Elbette Air Glow’un gerçekleşebilmesi için başka kuralların da olması gerekiyor. Bu olay yalnızca 50-300 km yükseklik arasındaki ince bir bölgede meydana gelir. NASA ayrıca bazı durumlarda bu katmanların iki kat kalınlığa ulaşabildiğini söylüyor. Bilimsel açıdan Air Glow, atmosferin en yüksek kısımlarındaki son derece seyrek katmanların hareketini ve dağılımını gözlemlemeyi kolaylaştırıyor. Bu nedenle bilim insanları, nadir de olsa meydana gelen bu olgunun izlenmesine büyük ilgi gösteriyor. Haberin başında da söylediğimiz gibi, 15 bin yıllık insanlık tarihinde gökyüzünü yeni keşfediyoruz ve gezegeni kaplayan bu hava katmanını yeni yeni anlamaya başlıyoruz.
